Dinsdag 16-08-2011

Dinsdag 16-08-2011 Kingman-Oatman-Kingman

Na een relaxed ochtendprogramma, willen we vandaag Oatman bezoeken, dit is een stadje aan de Route 66 die een rijke historie heeft, gesticht in 1906 als tentenkamp, floreerde als centrum van de goudmijnindustrie en in 1942 een harde, bijna fatale, klap moest incasseren toen de regering besloot dat de mijnactiviteiten niet langer prioriteit waren voor de oorlogsinspanningen. Nu is het een “Ghost-town that refuses to die”. De inwoners leven tegenwoordig van de toeristen industrie; ca 500.000 bezoekers per jaar, maar in oude dagen produceerde men hier voor meer $ 36 miljoen aan goud (tegen prijzen van 1930)…….

Ook zijn hier diverse (western) films opgenomen, zoals: ‘How the West was Won’, Edge of Eternity’, ‘Foxfire’ en ‘Universal Soldier’. Ook diverse reclame’s, documentaires en kalenders maakten graag gebruik van de sfeervolle entourage van dit stadje…….

De bewoners zijn er erg trots op dat het stadje nu nog zo authentiek is. Zo, genoeg geschiedenis………..

Wij zijn er naar toe gereden over één van de voor mij (Andrien) mooiste stukken van de Route 66, eerst een lange golvende weg door de woestijn die gemakshalve gewoon over de bodem van kreekjes en riviertjes is gelegd; meestal kurkdroog en voor het geval dát er eens water in staat, plaats je gewoon een bord erbij dat je er niet door moet gaan als er water op de weg staat………daarna een prachtige bergpas over de Rocky Mountains, steil en draaien en draaien in de vele haarspeldbochten. Langs Ed’s Kamp, Ed hielp in de jaren van de volkstrek de voertuigen van mensen omhoog die dat niet op eigen kracht konden…….in ruil voor van alles en nog wat de mensen maar konden missen; kachels, potten en pannen, reservewielen, alles werd geaccepteerd als ruilmiddel bij gebrek aan geld…..dit leverde natuurlijk een bonte verzameling spullen op.. Ook dit is allemaal privé-terrein, op afstand weten we foto’s en filmpjes te maken, hoog in de bergen staat met witte stenen ‘Ed’s Camp’ geschreven. In tegenstelling tot 1996 stond er nu ook een wit kruis bij. Een mooie plek om uitkijk te hebben over je eigen domein…………….. Nu, is er achter ‘Ed’s Camp’ zelfs een klein woonwijkje gemaakt die dezelfde naam draagt. Ontroerend vind ik dat. Zoveel respect………

Bovenop het hoogste punt van de Rockies, rij je eerst naar de wolkenloze, blauwe lucht, dan daalt de voorkant van de camper en is er een adembenemend uitzicht over de bergen en de woestijn. Hier zijn we (net als in 1996) uitgestapt om puur te genieten………in de warme wind klommen we naar het uitzichtpunt, gewoon geweldig. Net over de rand stonden allemaal gedenktekens van mensen die na hun dood hier hun as hebben uit laten strooien (ik begrijp wel waarom). Tijdens het filmen en fotograferen viel mijn oog opeens op twee Bighornschapen. Niesje en Damon bleven kijken en foto’s maken en Andrien haalde Anne en Bas op, die waren in de camper blijven zitten vanwege de hitte, zo’n 39-40 graden, maar hiervoor kwamen ze toch naar buiten………

Op de punt weer aangekomen, bleek het een groep van een stuk of 8 van die dieren, waarvan zeker twee lammeren, prachtig. Na een poos gingen we terug naar de camper (heerlijk koel, ik had de generator en de airco aangezet) en begonnen we aan de afdaling met Tow/Haul ingeschakeld, steile afdaling met haarspelden te over. Dat het ook wel eens mis kon gaan bewezen de twee autowrakken die als stille getuigen na een bocht in het ravijn lagen……….

Verderop in de afdaling kwamen we langs nog steeds actieve goudmijn locaties; hoge hekken, prikkeldraad met scheermessen en zeer uitgebreide veiligheidsmaatregelen bij de poort…wel logisch.

Na veel geslinger en afdalingen, (Anne ging nintendo-en als afleiding omdat ze het toch wel eng vond. Bij veel hairpins geen vangrails, vond ze geen veilig idee) komen we aan in Oatman. We parkeren de camper op  een groot terrein en Anne en Bas zien dan gelijk ezeltjes rondlopen. Ooooh wat schattig……….We gaan het dorp inlopen en het zijn allemaal ezels soms zelfs met kleine ezels, die tussendoor drinken bij hun moeder, zo mooi………….

Wij denken dat de ezels daar gewoon rondlopen en respect verdienen omdat zij vroeger de karretjes in de mijnen trokken. Helaas, hebben wij dit niet nagevraagd. Genietend van de sfeer en de entourage lopen we winkeltje in en uit………… Dan horen we een vrouwenstem door de microfoon, wat ze omroept is voor ons niet te verstaan, het enige wat we verstaan is dat ze graag wil dat alle mensen op straat komen te staan om te kijken. Aah, we horen het al…… het is een ‘shoot out’. We brillen het even af, de kinderen komen tot de conclusie dat het zo’n beetje hetzelfde is als in Kingman en willen wel terug naar de camper om af te koelen………. Wij ook wel……….

Andrien en ik bekijken de kaart; welke route is het meest handig; terug naar Kingman of richting Barstow. Voor ons gevoel is Kingman het kortst om straks richting las Vegas te kunnen, ook al betekent dat we dan weer terug moeten rijden. Andere richtingen zijn er niet omdat er in  de bergen verder geen alternatieven zijn……….

Nadat we ons eten hebben opgegeten vertrekken we opnieuw naar Kingman. Nu gaan we onderweg even aan bij ‘Cool Springs’.  Vroeger was dit een tankstationnetje met wat eten en drinken erbij. Nu is het een giftshop met museumpje en drinken erbij. De eigenaar, op het oog een stoere biker, blijkt een hele joviale, gezellige man en kindervriend te zijn… bij het afrekenen (ja, de tweede container is gereserveerd…) maakt hij grapjes met de kinderen. Hij geeft aan dat Hollanders altijd geld bij zich hebben, waarop ik hem a la minute antwoord dat we dit zelf gemaakt hebben, “good job” was zijn antwoord.. lachen..

We rijden verder, halen boodschappen (veel vlees) en gaan  terug naar dezelfde camping en krijgen weer dezelfde plaats. De kids liggen al heerlijk in het zwembad en Andrien……. Die geniet van zijn koelkast frisse Corona na een dag  40 graden……… Die gaat er heeeeeeeeeeeeeeerlijk in……………

Buiten genieten we van onze boontjes en aardappelen en slow cooked chicken, om je vingers erbij af te likken………………..

Ik loop om 22.15u lokale tijd nog even naar de receptie waar WIFI is om dit te uploaden, het is heerlijk afgekoeld tot zo'n 29 graden......morgen richting Las Vegas waar het tussen de 45 en 50 graden is...........