zondag 31-07-2011 San Francisco

Bij het wakker worden merk ik dat mijn teen soepeler is, ik kan deze weer meer buigen. Mijn voet is weer normaal en mijn teen is echt afgeslankt. Een hele zorg minder.

Tegen half 9 is iedereen wakker en we hebben zin in een dag San Francisco.

Anne verzorgt de broodjes. De vuile was berg ik op onder in de camper. Ruimte genoeg!!!

Andrien maakt een praatje met één van de buren van de grote campers. Zij zijn onderweg naar LA en weten nog niet of ze door de bergen gaan, omdat ze wel erg groot en breed zijn, of de snelweg gaan nemen. Als Andrien hem vertelt dat er wegwerkzaamheden zijn, weet hij zeker dat ze de snelweg nemen.

Lopend verlaten we ons RV park en gaan recht de stoep op, opweg naar de terminal van de veerboot. Dit is in 20 minuten te lopen. We zijn mooi op tijd, halen de tickets uit de muur en wachten een half uur (!).

Dan mogen we de wit met blauwe veerboot op lopen en zoeken een mooi plekje achterop het bovendek, nog net onder het dakje. Hier zitten we in de luwte en genieten van het mooie uitzicht; de kust, de met huizen bebouwde bergen, Alcatraz, Goldengate Bridge, Angel Island etc. etc. Het is echt geweldig, bijna overweldigend!!!

Met de veerboot komen we aan bij de terminals en we begeven ons door de massa menigte naar buiten. We gaan buskaarten kopen en nemen de bus naar 'Fishermens Warff' 'Pier 39'.

Hier aangekomen blijkt dit een super touristische trekpleister te zijn. We kiezen voor de rustige kant van dit hele leuke onderkomen. Dit complex van allemaal in verschillende kleuren geverfde houten huizen, doet wel denken aan de huizen op Curacao. (niet dat we daar ooit geweest zijn) Ze zijn smal en hebben een puntdakje.

We gaan rondneuzen, lopen winkeltje in en uit en kopen o.a. leuke t-shirts. Op een gegeven moment beginnen onze magen om eten en drinken te roepen. We vinden een gezellige eettent met grove houten balken, hier bestellen we gegrilde kip en spare-ribs. Mmmmmmmmmmmmm wat ruikt dat heerlijk het water loopt ons door de mond.................. Anne en ik gaan zitten, de jongens zoeken het toilet op en Andrien wacht op de rest van de bestelling. Anne en ik zitten gezellig te praten. Plotseling krijgen we 'hoog' bezoek.. we schrikken ons rot, een meeuw heeft zich bij ons gevoegd. Wat een groot beest, hij staat op de tafel, ik trek snel de kip naar mij toe en hang helemaal achterover, Anne en ik vinden dit een beetje eng. Gelukkig komt Andrien eraan en probeert de meeuw weg te jagen. De meeuw springt een stukje op en slaat daarbij een beetje de vleugels uit. Het bier van Andrien valt bijna om. Als Andrien nog een keer een tikje op de kont geeft vliegt hij eindelijk weg! Heb je geen foto genomen? vraagt Andrien. Dat dacht ik toch niet, ik was even bezig met 'Hoe overleef ik ..... een meeuw in    Amerika.                                                   We eten heerlijk ons vlees op . Anne weet van geen ophouden ze eet maar door en door......... Totdat we van bovenaf een boodschap krijgen; Damon en Bas zijn bepoept, we ruimen de troep op, en de doekjes van opa en oma komen weer goed van pas.

We gaan de sightseeing tourbus nemen. We komen door de golvende straten van SF waar bekende series zijn opgenomen zoals Streets of SF, en de film met Sean Connery en Nicholas Cage, Sister act ( de kerk) en hebben de enorme huizen van bekende regisseurs bekeken. De Pink Ladies zien we aan ons voorbij komen en heel dure gebouwen zonder voor- en achtertuin van maar liefst 9 ton tot 1 miljoen dollar! Ook zien we de victoriaanse wijk met aan de ene kant dure woningen en aan de andere kant de armen. We worden erbij Goldengate Bridge uitgezet, hier mogen we 20 minuten rondkijken. We laten Andrien als eerste de Goldengate opstappen, zijn jongensdroom gaat in vervulling. Hij vind het bijzonder dat kinderen zo blij voor hem zijn........................... Andrien is ook geinteresserd in de techniek achter Goldengate bridge, een kabel van de pijler bestaat uit duizenden kabeltjes met een gezamelijke doorsnee van ruim 90 centimeter.

Bij terugkomst, bij 'Pier 39' gaan we weer lopend naar het centrum om de bus te pakken, als we weer ondergronds willen gaan, ziet Andrien dat er bij de Cable cars alle ruimte is om nu in te stappen, vanmiddag stond er 1,2 uur wachttijd voor. We stappen in en gaan op en neer met het oude trammetje. Wat een belevenis zo door de, steil oplopende golvende straat, de beide mannen moeten behoorlijk aan de hendels trekken, wij genieten..........

Dan op naar huis, de straten zijn al bijna leeg, alleen in de barretjes zijn nog mensen, we wachten op de bus en wachten........ en wachten............. we informeren of de bus nog wel rijdt. Ja deze rijdt nog. We wachten........ en we vertrekken naar de veerboot. Hier aangekomen blijkt dat deze op zondag om deze tijd niet meer gaat. Wat nu? We worden verwezen naar het busstation van 'Geyhound' weer een eind lopen. Volgens de dame, die verschrikt haar make up tasje dicht maakt, gaat er geen bus naar Marin. Oké, dan nemen we een taxi, we moeten naar huis, Damon weet zich staande te houden maar Anne en Bas zijn kapot.................

We wachten op een taxi................ en wachten.................... Eindelijk daar is er één, voordat we wegrijden moeten we weer wachten............. hij legt uit dat hij 50% extra moet rekenen omdat hij buiten zijn disctrict moet rijden en hij moet 6 dollar rekenen voor de Goldengate bridge. Nou, dit kan wel eens een heel dure rit worden, we will see..................  Andrien en wij, kunnen nog een keer extra genieten, we zien Goldengate bridge by night............super mooi..............  Dan zijn we om 23:15 uur eindelijk thuis.